ΤΟ ΣΚΥΛΟΚΡΕΜΜΥΔΟ Η ΣΚΙΛΛΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΑΩΝ ΕΧΕΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ!!
Γράφει η Κολαϊτη Ειρήνη
Το σκυλοκρέμμυδο, κρεμμύδα ή μπότσικα, σκίλλα η σχινοκέφαλος,
(Scilla maritima ή urginea maritima):
Είναι ένα γνωστό και συνηθισμένο φυτό στην Ελλάδα.
(Scilla maritima ή urginea maritima):
Είναι ένα γνωστό και συνηθισμένο φυτό στην Ελλάδα.
Φυτρώνει κυρίως σε αγρούς, δάση και βράχια και μοιάζει με μεγάλο κρεμμύδι.
Τα φυτοφάγα ζώα δεν το τρώγουν διότι έχει πικρή γεύση και περιέχει δηλητήριο,
το οποίο μπορεί από μια απλή επαφή να προκαλέσει δερματικό ερεθισμό.
Τα φυτοφάγα ζώα δεν το τρώγουν διότι έχει πικρή γεύση και περιέχει δηλητήριο,
το οποίο μπορεί από μια απλή επαφή να προκαλέσει δερματικό ερεθισμό.
Δεν χρήζει ιδιαίτερης καλλιέργειας και φροντίδας, διότι έχει μεγάλη ανθεκτικότητα
σε οποιαδήποτε κλιματολογική συνθήκη που επικρατεί στις παραμεσόγειους χώρες.
σε οποιαδήποτε κλιματολογική συνθήκη που επικρατεί στις παραμεσόγειους χώρες.
Έχει την δυνατότητα ακόμη κι αν το ξεριζώσεις τελείως από τη γη και να το κρεμάσεις,
δεν παύει ν’ αναπτύσσεται κανονικά και να βγάζει νέα φύλλα, ακόμη και άνθη.
To φυτό, πού σαν πάρει όλη του την ανάπτυξη έχει βολβό
πού φτάνει στο μέγεθος μικρής κεφαλής παρουσιάζει μακρύ στέλεχος ως ένα μέτρο,
με πολλά άνθη λευκοπράσινα με ρόδινες ραβδώσεις, βγαίνουν τον Σεπτέμβριο,
πριν από εκείνα των φυτών φθινοπωρινής άνθησης,
δεν παύει ν’ αναπτύσσεται κανονικά και να βγάζει νέα φύλλα, ακόμη και άνθη.
To φυτό, πού σαν πάρει όλη του την ανάπτυξη έχει βολβό
πού φτάνει στο μέγεθος μικρής κεφαλής παρουσιάζει μακρύ στέλεχος ως ένα μέτρο,
με πολλά άνθη λευκοπράσινα με ρόδινες ραβδώσεις, βγαίνουν τον Σεπτέμβριο,
πριν από εκείνα των φυτών φθινοπωρινής άνθησης,
σε μεγάλο τσαμπί (άφθονα μικρά κρινάκια).
Τα φύλλα του είναι μακριά, πλατειά και λεία.
Αυτά βγαίνουν αφού παρουσιασθούν τα άνθη.
Τα φύλλα του είναι μακριά, πλατειά και λεία.
Αυτά βγαίνουν αφού παρουσιασθούν τα άνθη.
Το Σκυλοκρέμμυδο, είναι η Σκίλλη των Αρχαίων, οι νεότεροι Έλληνες
κατά τόπους του έχουν αποδώσει διαφορετικές ονομασίες.
Στα νησιά του Αιγαίου το ονόμαζαν κουβαρόσκιλλα ή αρχιδόσκιλλα,
στην Σύρο κρεμμυδόσκιλλα, στην Αίγινα- Λακωνία και Πάρο ασκέλλα,
στην Κρήτη ασκυλλλητούρα, στην Κεφαλλονιά ασκικονάρα, ασκιλλοκάρα,
αγιοβασιλίτσα και κουτσούνα, στην Ηλεία
και στην Αρκαδία μποτσίκι ή γυφτοκρέμμυδο και στην Αιτωλίαβασιλοκουτσούνα.
Το φυτό αυτό φύεται σχεδόν σ’ ολόκληρη την Ελλάδα,
φυτρώνει ανάμεσα στους βράχους, κάτω από τους θάμνους και στις πλαγιές των αγρών.
στην Σύρο κρεμμυδόσκιλλα, στην Αίγινα- Λακωνία και Πάρο ασκέλλα,
στην Κρήτη ασκυλλλητούρα, στην Κεφαλλονιά ασκικονάρα, ασκιλλοκάρα,
αγιοβασιλίτσα και κουτσούνα, στην Ηλεία
και στην Αρκαδία μποτσίκι ή γυφτοκρέμμυδο και στην Αιτωλίαβασιλοκουτσούνα.
Το φυτό αυτό φύεται σχεδόν σ’ ολόκληρη την Ελλάδα,
φυτρώνει ανάμεσα στους βράχους, κάτω από τους θάμνους και στις πλαγιές των αγρών.
Ο λαός, πιστεύει ότι αυτή τη μεγάλη ζωτικής της δύναμη η κρεμμύδα δύναται
να τη μεταδώσει σε έμψυχα και άψυχα γι' αυτό τον λόγο την πρωτοχρονιά
συνηθίζεται να κρεμούν την κρεμμύδα στα σπίτια τους και την φυλάνε όλο το χρόνο
για προστασία καλή τύχη και υγεία.
Πρόκειται για ένα πανάρχαιο έθιμο καλοτυχίας και υγείας που αναφέρεται ήδη
από τον 6ον αιώνα .
Ο λαός πιστεύει ότι αυτή τη μεγάλη ζωτική του δύναμη
μπορεί να τη μεταδώσει σε έμψυχα και άψυχα.
Πρόκειται για αρχαίο έθιμο καλοτυχίας γι' αυτό την πρωτοχρονιά
κρεμούν σκυλοκρέμμυδο
στα σπίτια τους, σήμερα είναι ένα έθιμο που τείνει να εγκαταλειφθεί.
να τη μεταδώσει σε έμψυχα και άψυχα γι' αυτό τον λόγο την πρωτοχρονιά
συνηθίζεται να κρεμούν την κρεμμύδα στα σπίτια τους και την φυλάνε όλο το χρόνο
για προστασία καλή τύχη και υγεία.
Πρόκειται για ένα πανάρχαιο έθιμο καλοτυχίας και υγείας που αναφέρεται ήδη
από τον 6ον αιώνα .
Ο λαός πιστεύει ότι αυτή τη μεγάλη ζωτική του δύναμη
μπορεί να τη μεταδώσει σε έμψυχα και άψυχα.
Πρόκειται για αρχαίο έθιμο καλοτυχίας γι' αυτό την πρωτοχρονιά
κρεμούν σκυλοκρέμμυδο
στα σπίτια τους, σήμερα είναι ένα έθιμο που τείνει να εγκαταλειφθεί.
Αυτό το περίεργο σκυλοκρέμμυδο έχει ιδιότητες παραπλήσιες με τη Ντιτζιτάλις
όχι τόσο έντονες, αλλά δεν «αθροίζεται» στον οργανισμό.
Σε μεγάλες δόσεις δρα σαν δηλητήριο.
όχι τόσο έντονες, αλλά δεν «αθροίζεται» στον οργανισμό.
Σε μεγάλες δόσεις δρα σαν δηλητήριο.
Δεν ενδείκνυται ή χρήση του στις περιπτώσεις νευρικών παθήσεων
και παθήσεων της κοιλίας.
και παθήσεων της κοιλίας.
Θεραπεία:
Παλιά κατά την παράδοση, λέγεται όταν κάποιος άνθρωπος είχε τρέμουλο, έλειωναν σκυλοκρέμμυδο το ανακάτευαν με λάδι και με κοπανισμένους σπόρους σιναπιού και έκαναν εντριβές στον ασθενή, λέγοντας την φράση: «Κρεμμύδι σκυλοκρέμμυδο, σινάπι και λίγο λάδι και στο καλό το τρέμουλο, προτού να ’ρθεί το βράδυ!». Και τοιουτοτρόπως του περνούσε το τρέμουλο.
Είναι κυρίως διουρητικό και τονωτικό της καρδιάς, στις περιπτώσεις υδρωπικίας, πού οφείλεται στην καρδιά.
Είναι ακόμη αποχρεμπτικό στις περιπτώσεις με βρογχικά και κοκίτη, και ευεργετικό στη σπλήνα και στην πνευμονία.
Χρησιμοποιείται ως βάμμα 1)5 – 0,5 – 4 γρ. με ποτό, ως κρασί, σε πολύ μικρές δόσεις, ως σκόνη (0,1 – 0,5 γρ.).
Εξωτερικώς γίνεται πάστα για καταπλάσματα και βάμμα για εντριβές.
Συστατικά δραστικά του φυτού είναι η «Σκιλλαρίνη» ή «Σκιλλιπικρίνη» και μια Σαπωνίνη, ή «Σαπωσκιλλίνη».
Ο βολβός του θεραπεύει τους έρπητες (λειχήνες)
Έκοβαν ένα κομμάτι από τον βολβό και έτριβαν μ’ αυτό το σημείο του δέρματος που έπασχε, αφού προηγουμένως το χάραζαν για ν’ απορροφήσει ευκολότερα τον χυμό. Τοιουτοτρόπως εξαφανίζονταν εντελώς οι έρπητες.
Επίσης στο σκυλοκρέμμυδο αποδίδουν την ιδιότητα να διατηρεί τα δόντια καθαρά, γερά και λευκά. Τρίβοντας τα δόντια με τον βολβό.
Για τους κοριούς. Στούμπισε σκυλοκρέμμυδο και ανακάτωσε το με ξύδι, άλειψε το κρεβάτι με ένα σφουγγάρι να ψοφήσουν.
Κουνούπια. Αν πάρεις ένα μποτσίκι και το κοπανίσεις στο γουδί με λίγο λάδι και λίγο ρετσίνι και φύλλο ευκαλύπτου και το απλώσεις στον γύρω χώρο, απωθεί τα ενοχλητικά έντομα και κυρίως τα κουνούπια κατά τους θερινούς μήνες .
Για τα ποντίκια. Στούμπισε σκυλοκρέμμυδο με ρίγανη και δυόσμο και ρίξε μέσα στο χώρο που έχει ποντίκια, την άλλη ημέρα, τα ποντίκια θα έχουν εγκαταλείψει τον χώρο και δεν επιστρέφουν πάλι.
Βαφική υφασμάτων: Οι κόκκινες φλούδες του σκιλοκρέμμυδου μας δίνουν χρώμα πορτοκαλί, αρκετά ζωηρό. Τις μουσκεύουν στο νερό τέσσερις έως πέντε ημέρες και μετά τις βράζουν με λίγη στυπτηρία. Αν θέλουν να πετύχουν ωραίο κόκκινο χρώμα προσθέτουν και ένα κουταλάκι κρεμέζι. ΠΗΓΗ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ «ΠΥΘΑΓΟΡΟΥ ΒΙΟΣ»
[34.1] τῆς δὲ διαίτης τὸ μὲν ἄριστον ἦν κηρίον ἢ μέλι,
Σχετικά με το θέμα της διατροφής τους, το πρόγευμα των Πυθαγορείων περιλάμβανε κηρήθρα ή μέλι.
δεῖπνον δ’ ἄρτος ἐκ κέγχρων ἢ μᾶζα καὶ λάχανα ἑφθὰ καὶ ὠμά,
Το δείπνο τους, από άρτο φτιαγμένο είτε από κεχρί είτε από κριθάρι και από λαχανικά, τόσο βρασμένα όσο και ωμά.
μᾶζα = κριθαρένιο ψωμί (κριθαρόψωμο) ή γλυκό.
σπανίως δὲ κρέας ἱερείων θυσίμων καὶ τοῦτο οὐδ’ ἐκ παντὸς μέρους.
Σπανίως έτρωγαν κρέας που προερχόταν από τα ιερά σφάγια των θυσιών, αλλά ακόμα και σε αυτήν την περίπτωση έτρωγαν συγκεκριμένα κομμάτια του ζώου.
τά γε μὴν πλεῖστα [34.5] ὁπότε θεῶν ἀδύτοις ἐγκαταδύσεσθαι μέλλοι καὶ ἐνταῦθα χρόνου τινὸς ἐνδιατρίψειν,
Τις περισσότερες φορές που έπρεπε να εισέλθουν στα άδυτα των ναών και να παραμείνουν εκεί για κάποιο χρονικό διάστημα,
ἀλίμοις ἐχρῆτο καὶ ἀδίψοις τροφαῖς,
έκαναν χρήση τροφών που τους έκαναν να μην πεινάνε και να μην διψάνε.
τὴν μὲν ἄλιμον συντιθεὶς
Η τροφή που κάνει τον άνθρωπο να μην πεινάει παρασκευάζεται ως εξής:
ἐκ μήκωνος σπέρματος καὶ σησάμου
Από σπόρο παπαρούνας και σουσαμιού,
καὶ φλοιοῦ σκίλλης πλυθείσης ἀκριβῶς ἔστ’ ἂν τοῦ περὶ αὐτὴν ὀποῦ καθαρθείη, [34.10]
και από την φλούδα σκυλλοκρέμυδου, σχολαστικά πλυμένη, ώστε να καθαρίσει τελείως από το γαλακτώδες υγρό (χυμό) που περιέχει,
καὶ ἀσφοδέλων ἀνθερίκων
και από τους μίσχους ασφοδέλων,
ἀνθέρικος, = ο μίσχος, το κοτσάνι διαφόρων φυτών και ειδικά του
ασφόδελου. το άνθος, ο καρπός ή το καλάμι του ασφόδελου
καὶ μαλάχης φύλλων
και από φύλλα μολόχας,
καὶ ἀλφίτων καὶ κριθῶν καὶ ἐρεβίνθων,
και από κριθάλευρο και κριθάρι και ρεβύθια.
άλφιτο = κριθάλευρο, αλεύρι χοντροκομμένο, πλιγούρι.
ἅπερ κατ’ ἴσον πάντα σταθμὸν κοπέντα μέλιτι ἀνέδευεν Ὑμηττίῳ•
Από όλα αυτά έπαιρνε ίση ποσότητα και τα κοπανούσε, ενώ στην συνέχεια τα ανακάτευε με μέλι Υμηττού.https://www.georgecharalampidis.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.